Als je niet wordt aangemoedigd door een visie op jouw toekomst, zal je achterblijven met de herinneringen uit het verleden. De meeste mensen geloven letterlijk meer in hun verleden dan in hun toekomst. Daarom praten ze ook meer over hun verleden dan over hun toekomst.

Om iets te bereiken is het belangrijk om je te concentreren je op jouw gewenste toekomst, en deze levend te houden in je gedachten. Alleen al door gedachten over je gewenste toekomst te denken en te visualiseren met gevoel, ervaren je hersenen en lichaam dit als bewijs dat je die gewenste toekomst al hebt meegemaakt. Je gelooft dan meer in jezelf!

Als je in jezelf gelooft, geloof je in mogelijkheden. 

Hoe sterker de emotie die we voelen door één  of andere externe (vervelende) gebeurtenis in ons leven, hoe meer we ons naar die toestand zullen gedragen. Hoe meer aandacht je besteed aan die ene gebeurtenis, hoe meer je hersenen hun focus vernauwen, en een beeld ervan 'bevriezen'. Dit wordt een herinnering genoemd. Dus hoe hoger het emotionele quotiënt (hoe meer angst, hoe meer pijn, hoe meer shock, hoe meer woede, of wat het ook is), hoe meer we aandacht besteden aan de oorzaak van een trauma en dus creëren we op die manier langdurige herinneringen. 

Nu is het zo dat iedere keer dat je aan een vervelende gebeurtenis denkt, je dezelfde chemie in de hersenen en het lichaam produceert die ervoor zorgen dat je het ervaart alsof het wéér gebeurt. Sommige mensen herbeleven zo’n vervelende gebeurtenis letterlijk 100 keer op één dag. En dit is een gekke zaak, want wat dit doet, is dat het een overlevings-gen activeert. En als je aan het overleven bent, wil je er zeker van zijn dat die vervelende gebeurtenis niet nog een keer voorkomt.

Dus wat je onbewust begint te doen, is beginnen te voorspellen wat je gaat doen als het opnieuw gebeurt. Je begint in gedachten een 'worst case scenario' te selecteren. Je begint dan te doemdenken “maar oh, wat als dit of dat gebeurt” en je begint het in je beleving misschien nog erger te maken, je wordt steeds creatiever binnen het bedenken van mogelijke erge gebeurtenissen.

En elke keer wanneer je dit doet, begin je de emotie van de toekomst te ervaren op basis van de pijn uit je verleden. De angst voor afwijzing uit je verleden, de angst voor de depressie uit je verleden, de angst voor verlies uit je verleden, etc. En zo conditioneer je jouw hersenen en lichaam om te leven in het verleden en je tegelijkertijd letterlijk schrap te zetten voor het ergste scenario dat kan gebeuren. Want als je je voorbereidt op het ergste, is er een betere kans van overleven.

Je kunt tien echt fantastische dingen hebben in je leven, en één slecht ding. Als je je blijft concentreren op dat en dat ene slechte (want je traint jezelf erop voorbereid te zijn dat dit slechte niet nog eens gebeurd), dan besteed je onbewust je hele leven met het om de hoek staan wachten tot er iets ergs gebeurt en op je hoede zijn. Dit is geen bewust proces.

Wanneer je in deze hersengolf toestand zit, verkeren de hersenen in een zeer alerte staat en zijn de hersengolf patronen hoog BETA. In zo'n opgewonden toestand heeft stress onbewust de overhand, je bent aan het overleven.

Je bent super waakzaam over iets dat er herkenbaar uit ziet en zodra je het bespeurt, open je een deur naar je conditionering die je al die tijd hebt gecreëerd. Nogmaals, dat dit geen bewust proces. Het is niet anders dan een belletje rinkelen en een hond zien kwijlen omdat het denkt dat het eten krijgt. De stimulus veroorzaakt een automatische autonome fysiologische verandering die plaatsvindt in het lichaam, en zo breng je jezelf letterlijk - vanuit biologisch standpunt - terug in die zelfde gebeurtenis.

En zo zal je je ook bijna op dezelfde manier gedragen als toen. Op dat moment ben je eigenlijk ‘bevroren’, je bent vanaf dat moment gestopt met evolueren. 

Wat de boodschap hiermee is, is dat als je die belemmerende emotie niet kunt overwinnen, je niets nieuws kunt creëren, omdat die emotie je vasthoudt aan het verleden. Je zit eigenlijk vast in een zelfgecreëerde 'doos'. Wat er op hersenscans zichtbaar is, is dat praten over een vervelende gebeurtenis helpt om sommige emoties te verminderen, maar het verandert de hersenen of het lichaam niet zo veel. Je kunt erover praten, je kunt wat inzichten krijgen, maar totdat je fundamentele veranderingen begint aan te brengen binnen jezelf, blijf je in het verleden hangen.

Het gaat nooit om de gebeurtenis zelf, de gebeurtenis is incidenteel, het gaat om de emotie die je erbij hebt. Dus als je begint met het verlagen van het volume van die belemmerende emotie, dan ga je als het ware jouw besturingssysteem binnen waar die onderbewuste programma's geschreven staan. En kun je hier een verandering in aanbrengen. Dit doen we door het huidige moment te vinden, het hier en nu. Waarin je niet reactief bent. Ik leer je dat je na verloop van tijd zelf je aandacht kan beheersen en je jezelf telkens kunt terugbrengen naar het huidige moment. Ik leer je jouw eigen energie te beheersen. 

Zie het als het trainen van een wild dier dat slechte manieren heeft. Ons lichaam is gewoon geconditioneerd om te zijn als een wild dier dat aan het overleven is, maar als je ermee begint te werken en je het blijft kalmeren, doorbreek je die conditionerings-reactie en zeg je dat jij de geest bent. Jij bepaalt en bent in control. Jij stuurt je gedachten en lichaam.

In het begin zal het veel inspanning en energie kosten om jezelf ‘uit het verleden’ te trekken, maar als je blijft oefenen, is er geen angst, is er geen depressie of negatieve gedachten. In het huidige moment kun je namelijk niet bang zijn. In het ‘nu’ kun je je niet vasthouden aan emoties uit het verleden. Je leert om het eigen wereld te beheren.

Zie het als het lichaam dat zich vasthoudt aan die emoties uit het verleden dat eindelijk getraind wordt, zoals we een hond trainen om te zitten. Als je jezelf, je gedachten, blijft trainen om in het nu terug te keren, vroeg of laat zullen de emoties uit het verleden zich overgeven aan een andere, hogere geest. En als dit gebeurt, 'boem' dan is er een enorme bevrijding van positieve energie!