Opnieuw van je oude, kleine(re) borsten houden.

Het verwijderen van siliconen opvulling kan letterlijk en figuurlijk een leegte achterlaten. Het kan verdriet en frustratie geven wanneer jouw borstvergroting, waar je ooit zo blij en tevreden mee was, terug wordt 'geboetseerd' naar een platte(re) borstkast. Opeens steekt de innerlijke criticus die zich voornamelijk zorgen maakt over jouw uiterlijk en vrouwelijkheid weer op. Zo kun je uuuuren voor de spiegel staan focussen op wat er niet meer zal zijn.

"Zonder mijn borsten voel ik me niet vrouwelijk, ik zal er onaantrekkelijk uitzien in bikini, ik zal me nooit meer prettig voelen als ik naakt ben, hoe moet dit dan tijdens de seks? geen man wil me nog, ik zal lelijk zijn, al die mooie bh's en jurkjes kan ik nooit meer aan, mijn leven is verpest."  Dit zijn zomaar wat onbehulpzame gedachten die vooraf kunnen gaan aan een explantatie (verwijdering) van borstprothesen. 

In plaats van je zelfverzekerdheid uit twee siliconen zakjes te halen, zal je het nu uit jezelf moeten putten. En weet je? Wees maar blij!  Dit klinkt misschien een beetje kort door de bocht, maar op het moment dat jij de verwijdering van je borstprothesen gaat benaderen als heling, als een opening naar zelfinzicht - als een uitnodiging voor wat er speelt in jouw diepere kern - als een kans voor zelfacceptatie, dan veranderd alles!

"Verander de manier waarop je naar dingen kijkt, en de dingen waar je naar kijkt veranderen".

Ik kan het weten, want ik ben zelf door alle fases gegaan: eerst jaren twijfelen, dan flink sparen, de juiste maat kiezen, de voorpret, je verheugen, nieuwe bh's kopen, de angst voor de operatie, de pijn erna, het plezier ervan, de zelfverzekerdheid, de mooie bikini's... en ook de onzekerheid over de veiligheid, de gezondheidskwalen en mentale klachten, de angst om 'verminkt' en onaantrekkelijk door het leven te gaan, gelukkig gevolgd door acceptatie en innerlijke tevredenheid.

Ondanks dat ik werkzaam was als personal assistent en marketing manager voor een gerenommeerd plastisch chirurg, en ik dondersgoed wist dat plastische chirurgie een oneerlijke en onzuivere wereld kon zijn, had ik me met mijn kleine cupje A toch laten verleiden een borstvergroting te ondergaan. Dat het destijds 'niet helemaal lekker' zat met mijn eigenwaarde, was ik me toen niet van bewust. In mijn hoofd zou alle onzekerheid (en alle problemen hieraan gerelateerd) wegvallen als die kleine tietjes maar wat groter zouden zijn. Onzin natuurlijk! Want diep van binnen los je niet op waar het in de kern om gaat: zelfafwijzing. Sterker nog, je geeft je eigenwaarde juist een deuk door tot 'verfraaiing' over te gaan met de onderliggende boodschap: je bent niet goed zoals je bent.

In a society that profits from your self-doubt, loving yourself is a rebellious act.

In de huidige maatschappij wordt er nogal wat geprofiteerd van de onzekerheid van de vrouw. De media heeft een steeds grotere invloed op hoe we naar onszelf kijken. Ons brein wordt dagelijks getriggerd met advertenties voor cosmetische ingrepen, huidverjonging, wittere tanden, kleinere poriën, langere wimpers, etc. Velen van ons zijn daadwerkelijk gaan geloven dat ze niet goed genoeg zijn met kleine borsten, een dun bosje paardenstaart, een blote billen gezicht of wat vet om de botten. En dit is nou precies de doelgroep waaraan fabrikanten en plastische of cosmetische artsen flink geld verdienen!

Ik was er ook één van. Een mooie meid die haar eigen schoonheid niet zag en zich focuste op wat er niet goed was aan zichzelf. Zodat ze maar niet hoefde te voelen wat er in de diepte gevoeld moest worden: onzekerheid.
Totdat acht jaar na plaatsing toch echt het bericht na MRI-scan kwam: Lekkende prothesen, beiderzijds. Geruptureerd noemen ze dit met een mooi woord. Het type prothese welke ik droeg werd wereldwijd van de markt gehaald door verhoogde kans op lymfklierkanker. Oeps, foutje van de fabrikant die al lang wist dat dit een risico zou zijn. Vrouwen werden massaal opgeroepen voor controle, en ik was 'de lul'.

Destijds baalde ik. Achteraf ben ik hier dankbaar voor. Deze gebeurtenis was een extra opening naar het ontwikkelen van zelfacceptatie. Door naar mijn dieperliggende pijn toe te bewegen, ontstond er ruimte voor ontplooiing. Het herstellend vermogen van mijn lichaam en de kracht van mijn geest ben ik opnieuw gaan ontdekken, waarderen en bewonderen. Ik ben dankbaar dat ik mijn eigen, pure, mooie, intelligente lijf terug heb. Mijn lichaam dat veel slimmer is dan mijn brein, dat zo hard werkt om mij gezond te houden. Mijn lichaam dat goed en mooi is zoals het is.

In plaats van investeren in siliconen, kun je mijn inziens echt veel beter investeren in zelfacceptatie, in je lichamelijke en geestelijke gezondheid. In het oplossen van zelfafwijzing. Zoeken naar de wortels van dit gevoel, de onderliggende emoties los laten komen. Huil het eruit. Ruim het op.

Feel it, the thing you don't want to feel. Feel it and be free!

Dit gaat namelijk echt een heel leven lang mee, en het genot ervan is veel groter! Het voelt zo veel meer waard om liefdevolle, vriendelijke gedachten te hebben wanneer je in de spiegel kijkt, dan de kritische stem die vind dat er van alles mis is aan je de overhand te geven. Je wordt echt veel gelukkiger wanneer je een innerlijke stem ontwikkelt die realistisch en motiverend is, die als een innerlijke coach fungeert en ervoor zorgt dat je gezonde gedachten denkt.

Omdat ik mijzelf al heel wat jaren ondergedompeld had in persoonlijke ontwikkeling voordat de prothese verwijdering plaatsvond, was het een stuk makkelijker om mijn nieuwe, oude uiterlijk te accepteren. Alle tools en technieken welke ik heb geleerd zijn zo waardevol geweest in het proces naar een betere relatie met mezelf. Het was niet altijd makkelijk, maar het heeft me al het goeds gebracht. Zelfacceptatie gaat niet over een nacht ijs, maar het is zeker mogelijk met de juiste instelling, inzet en begeleiding!

Als ik in de spiegel kijk voel ik me trots, als ik naar het strand ga voel ik me goed, als ik met een man ben voel ik me tevreden over mijn lijf. Omdat ik ervoor koos mijn onzekerheid aan te kijken en te onderzoeken - deze niet langer weg te drukken - is mijn eigenwaarde gegroeid. Deze is nu niet meer afhankelijk van hoe ik eruit zie of wat anderen mogelijk van me vinden. En dit gun ik jou ook! Ik wil voor jou dat jij ervaart hoe het is om je innerlijk tevreden over je eigen lichaam te voelen. En dat je inziet dat vrouwelijkheid van binnenuit komt, dat je ook met kleine borsten zelfverzekerd kunt zijn.

Twijfel je aan een verwijdering van borstprothesen, staat jou dit binnenkort te wachten of heb je dit achter de rug en lukt het je niet happy met jezelf te zijn, ik help je. Samen werken we aan zelfacceptatie voor de lange termijn. Het beste en meest waardevolle cadeau dat je jezelf geven kunt!